اثر حشره‌کشی قارچ بیمارگر (Metsch.) Sorokin. Metarhizium anisopilae روی حشرات کامل شته جالیز، Aphis gossypii Glover (Hem.: Aphididae) در شرایط آزمایشگاهی

عنوان دوره: اولین کنگره بین المللی حشره شناسی ایران

شته جالیز Aphis gossypii Glover (Hem.: Aphididae) یک آفت خسارت‌زا و مهم محصولات جالیزی می‌باشد که برای کنترل آن از بسیاری از حشره‌کش‌ها با طیف وسیع استفاده می‌شود. افزایش گزارش‌ها مبنی بر مقاومت این آفت در مقابل سموم شیمیایی سبب می‌گردد که بسیاری از حشره‌کش‌های مورد استفاده برای کنترل آفت مذکور بعد از مدتی ناکارامد شوند. از این رو، اعمال روش‌های جایگزین یا کاهش غلظت مصرف سموم به همراه سایر روش‌های مدیریتی به‌ویژه کنترل بیولوژیک ضروری به نظر می‌رسد. در این میان قارچ‌های بیماری‌زای حشرات می‌توانند عوامل مناسبی برای کنترل شته جالیز باشند. در این مطالعه بیماری‌زایی جدایه‌های M14، V245 و IRAN 715 از قارچ Metarhizium anisopalae روی حشرات کامل آفت مزبور به روش غوطه‌وری بررسی شد. غلظت‌های سوسپانسیون کنیدی شامل 103، 104، 105، 106 و 107 کنیدی در هر میلی‌لیتر، جهت زیست‌سنجی قارچ‌ مورد استفاده قرار گرفتند. هر غلظت 5 بار تکرار شده و در هر تکرار 20 حشره بالغ به مدت 10 ثانیه در سوسپانسیون‌های مربوطه غوطه‌ور شدند. حشرات تیمار شاهد نیز در آب مقطر استریل همرا با 02/0 درصد Tween-80 غوطه‌ور شدند. آزمایش‌ها در دمای 2± 25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 10±60 درصد و دوره روشنایی 16:8 (تاریکی: روشنایی) انجام گرفت. شمارش تلفات یک روز پس از تیمار آغاز گردید و تا 10 روز ادامه یافت. نتایج آزمون زیست‌سنجی نشان داد که بالاترین مرگ و میر و پایین‌ترین شاخص‌های LC50 (104×29/2) و LT50 متعلق به جدایه M14 بود. LC50 جدایه‌های V245 و IRAN 715 به ترتیب برابر با 104×84/7 و 105× 06/3 کنیدی بر میلی‌لیتر بود. همچنین LT50 غلظت‌های 107 کنیدی بر میلی لیتر برای جدایه‌های M14، V245 و IRAN 715 به ترتیب 082/5، 26/5 و 65/5 روز محاسبه شد. میزان تلفات ایجاد شده حاکی از حساسیت بالای این شته نسبت به جدایه‌های مذبور می‌باشد. بنابراین استفاده از این جدایه با توجه به میزان حشره کشی آن روی شته جالیز توصیه می-شود.

کنترل بیولوژیک؛ شته جالیز؛ قارچ‌های بیماری‌زای حشرات