شناسایی دشمنان طبیعی پروانه برگخوار چغندرقند Spodoptera exigua
عنوان دوره: اولین کنگره بین المللی حشره شناسی ایران
نویسندگان
چکیده
در سال 1392 بهمنظور شناسایی دشمنان طبیعی لارو پروانهی برگخوار چغندرقند Spodoptera exigua مطالعهای انجام شد. برای این منظور لاروهای سنین مختلف این گونه از مزارع چغندر قند شهرستان مشهد و چناران جمعآوری و در شرایط آزمایشگاهی نگهداری شدند. در این بررسی چندین گونه بیمارگر و پارازیتوئید شناسایی گردید. برای شناسایی ویروس-هاDNA این جدایه ها با استفاده از روش فنول-کلرفرم استخراج شد و با استفاده از مقایسه و بازسازی درخت تبارشناسی توالی DNA دو ناحیهی ژنی lef8 و Polyhedrin شناسایی گردیدند. نتایج این تجزیه و تحلیل بیانگر این بود که دو ویروس خالص شده، دو جدایهی مجزا از گروه ویروسهای MNPV بوده که بهطور اختصاصی مربوط به گونهی S. exigua می-باشند. همچنین یک گونه قارچ بیمارگر حشرات نیز از روی لارو سن پنجم این آفت جمعآوری شد. پس از خالصسازی قارچ DNA، با استفاده از روش CTAB استخراج و با استناد به توالی ناحیهی ژنی ITS بهعنوان Beauveria varroae معرفی شد. این قارچ پیش از این از روی گونهای از خانوادهی Varroidae و Curculionidae گزارش شده بود. بنابراین در تحقیق حاضر گونهی S. exigua بهعنوان میزبان جدید این قارچ بیمارگر معرفی میگردد که برای فون قارچهای ایران جدید می باشد . علاوهبر این تعدادی باکتری بیماریزای حشرات نیز از روی لاشههای S. exigua خالص گردید که مراحل تعیین هویت آنها در حال انجام است. علاوهبر عوامل بیمارگر، در این بررسی پنج گونه زنبور و دو گونه مگس پارازیتوئید جمعآوری شد. این گونهها ابتدا تا حدامکان با استفاده از مشخصات ریختشناسی شناسایی و بهمنظور تایید برای تاکسونومیست متخصص ارسال گردید. سپس DNA استخراج و ناحیه ژنی COI تکثیر گردید. توالیهای به دست آمده در بانک ژن (NCBI) جستجو شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل مولکولی عبارت بودند ازMeterorus rubens و Microplitis sp. از خانوادهی Braconidae (اندوپارازیتوئید لارو)، Sinophorus nr. xanthostomus و Anomalon sp. از خانوادهی Ichneumonidae (اندوپارازیتوئید شفیره)، گونهای از خانوادهی Eulophidae (اکتوپارازیتوئید لارو). دو گونه مگسPalelloa sp. و Belvosia sp. از خانوادهی Tachinidae نیز شناسایی گردید که اندوپارازیتوئید شفیره بودند. از میان عوامل شناسایی شده دو جدایهی ویروس به علت فروانی و زهراگینی بالا از اهمیت بیشتری برخوردار بودند.
کلیدواژه ها