بررسی تغییرات نقطه انجماد و تحمل سرما در افراد بالغ زمستان گذران Rhopalosiphum padi (Hemiptera: Aphididae)
عنوان دوره: اولین کنگره بین المللی حشره شناسی ایران
نویسندگان
چکیده
شته برگ یولاف Rhopalosiphum padi (L.) یکی از مهمترین آفات غلات می‌باشد که با تغذیه از شیره گیاهی و انتقال ویروس‌‌های بیماری‌زای گیاهی خسارت فراوانی را به گندم و جو وارد می‌آورد. این شته در مناطق معتدل به صورت پوره و افراد بالغ روی گندم‌های زمستانه و علف‌های هرز خانواده گندمیان زمستان‌گذرانی می‌کند. مشاهده شده است که R. padi نسبت به سایر شته‌های غلات در زمستان از جمعیت بالاتری برخوردار است. جهت بررسی تحمل به سرما، افراد بالغ این شته به طور ماهیانه از مهر 1393 تا فروردین 1394 از روی گندم‌های کاشته شده در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس جمع‌آوری شد. سپس نقطه انجماد و LT50 (دمایی که 50 درصد افراد بالغ در اثر سرمادهی در دماهای زیر صفر درجه سلسیوس به مدت 2 سا عت، ازبین می‌روند) تعیین شدند. میانگین نقطه انجماد طی ماه‌های مورد مطالعه اختلاف معنی‌داری نداشت و از C° 7/20- تا C° 5/21- در نوسان بود. میزان LT50 از C° 2/8- در مهر ماه به طور معنی‌داری به C° 7/11- در آبان ماه کاهش یافت و به کمترین مقدار (C° 8/12-) در بهمن ماه رسید. سپس LT50 با گرمتر شدن هوا در ماه‌های بعد افزایش یافت و با اختلاف معنی‌داری به C° 09/8- در فروردین ماه رسید. در این مطالعه ارتباط معنی‌داری بین نقطه انجماد و LT50 وجود نداشت. تغییرات LT50 نشان می‌دهد کهR. padi تحمل به سرما را با کاهش دمای هوا افزایش می‌دهد و ظرفیت بالایی برای تحمل سرما در مناطق معتدل دارد. با توجه به اثرات گرم شدن کره زمین که منجر به گرم شدن زمستان طی سال‌های اخیر شده است و با توجه به پتانسیل بالای تحمل به سرما در این شته، می‌توان انتظار داشت که طی سال‌های آتی با طغیان این شته در اواخر زمستان و اوایل بهار مواجه شویم. بنابراین داشتن اطلاعات آب و هوایی مناسب و تحمل به سرما می‌تواند به مدیریت بهتر آفت کمک کند.
کلیدواژه ها