مطالعه اثر حشره کش ‌های مختلف در کاهش خسارت زنجره مو Psalmocharias alhageos

عنوان دوره: اولین کنگره بین المللی حشره شناسی ایران

زنجره مو (Psalmocharias alhageos)، آفت کلیدی درختان انگور در ایران بوده و با تغذیه طولانی مدت پوره های این آفت از شیره نباتی ریشه مو و تخم‌گذاری حشرات کامل روی سرشاخه‌ها، باعث ایجادخسارت اقتصادی به انگور کاران می گردد. در این تحقیق ، کارایی دو فرمولاسیون داخلی فیپرونیل شامل مایع قابل حل (SC .02%) و گرانول (G .02%)، فیپرونیل خارجی (G .02%) ، کارتاپ (G .5%) و ایمیداکلوپرید (SC 350) هر یک با غلظتهای مختلف در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی، با 7 تیمار و 6 تکرار، علیه زنجره مو در استان مرکزی مطالعه شد. برای انجام پروژه ابتدا در قسمت سایه انداز درختان مو، شیاری به عمق 20 سانتیمتر و به شعاع تقریبی یک متر ایجاد شد و سپس محلول دهی یا گرانول پاشی انجام گردید. در طول فصل به صورت هفتگی تعداد پوسته‌های شفیرگی، سوراخ های خروجی پوره و آلودگی شاخه یاداشت گردیدند. داده ها تجزیه واریانس و میانگین‌ها با آزمون چند دامنه‌ای دانکن مورد مقایسه قرار گرفتند. بنابر نتایج، در تیمارهای ایمیداکلوپرید 20 میلی لیتر و فیپرونیل داخلی گرانول 50 گرم به ازای هر درخت، کمترین تعداد پوسته شفیرگی (بترتیب 17/13 و 83/10 عدد )، کمترین تعداد سوراخ خروج پوره (5/0 و 33/1 عدد) و کمترین آلودگی شاخه (1/7 و 33/8) مشاهده شدند. در تیمار شاهد بیشترین تعداد پوسته شفیرگی (67/62پوسته)، تعداد سوراخ خروجی پوره (67/10) و بالاترین آلودگی شاخه (50/14) بدست آمد. به‌طور کلی با توجه به اختلاف معنی دار تیمارهای ایمیداکلوپرید و فیپرونیل گرانول در مقایسه با سایر تیمارها، کاربرد این دو ترکیب به ترتیب با مقدار 20 میلی لیتر و 50 گرم به ازاء هر درخت انگور قبل از خروج پوره‌های زنجره مو از خاک تاثیر نسبتاً خوبی در کاهش خسارت آفت داشت.

زنجره مو؛ فیپرونیل؛ ایمیداکلوپرید؛ کارتاپ و خسارت