اثرات زیرکشندگی دو حشرهکش روی مدت زمان حضور در لکه و رفتار کاوشگری زنبور پارازیتوئید Aphidius matricariae Haliday (Hym.: Braconidae) در شرایط آزمایشگاهی
عنوان دوره: اولین کنگره بین المللی حشره شناسی ایران
نویسندگان
چکیده
کاربرد آفت کشها برای کنترل آفت، ممکن است رفتار کاوشگری دشمنان طبیعی و در پی آن کارایی آنها را تحت تاثیر قرار دهد. لذا، اثرات زیرکشندگی حشرهکشهای ایمیداکلوپرید و پیریمیکارب روی رفتار کاوشگری زنبور پارازیتوئید Aphidius matricariae Haliday در اتاق رشد با دمای 1±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±65 درصد و دوره نوری 16:8 ساعت (تاریکی:روشنایی) مورد بررسی قرار گرفت. زنبورهای پارازیتوئید (عمر <48 ساعت) بهمدت 24 ساعت بهترتیب در معرض باقیمانده غلظتهای 3/0 و 2/4 پیپیام (LC25) به ترتیب برای حشرهکشهای ایمیداکلوپرید و پیریمیکارب در استوانههای شیشهای به قطر 5/2 و ارتفاع 10 سانتیمتر، قرار گرفتند. در هر تیمار، از 20 زنبور پارازیتوئید مادهی جفتگیری کرده حداکثر 3 روزه که تجربه مواجههی با شته Aphis gossypii Glover و گیاه خیار را نیز نداشتند، استفاده شد. برای مقایسه اثرات تیمارها از آزمونهای ناپارامتری کروسکال- والیس و فریدمن و برنامه SPSS استفاده شد. حشرهکشها اثری روی دفعات و مدت زمان استراحت، مدت زمان خم کردن شکم و مدت زمان حضور زنبورها در لکههای میزبان نداشتند (05/0< P)، ولی مدت زمان پذیرش اولین شته در لکه در حشرات تیمار شده با ایمیداکلوپرید و پیریمیکارب، به ترتیب 9/6±7/69 و 8±6/48 ثانیه، و به طور معنیداری بیشتر از تیمار شاهد با مقدار، 7/4±8/27 ثانیه، بود. مدت زمان و دفعات بروز رفتار جستجوگری در تیمارهای شاهد به ترتیب، 1/14±5/183 ثانیه، 1/1±7/14 و پیریمیکارب بهترتیب، 8/18±9/179 ثانیه، 9/1±13 بیشتر از تیمار ایمیداکلوپرید بهترتیب با مقادیر، 5/9±4/116 ثانیه و 9/0±8/7 بود. مدت زمان حمله و دفعات بروز آن در زنبورهای تیمار شده با حشره کشها کمتر از شاهد بود (بهترتیب 03/0=P، 2=df، 4/7=H و 002/0=P، 2=df، 8/12=H). در تیمار ایمیداکلوپرید، میانگین تعداد وقایع رفتاری و شتههای مومیایی شده بهترتیب، 5/2±2/26 و 2/0±95/0 عدد بهطور معنیداری کمتر از تیمار شاهد بهترتیب با مقادیر، 1/3±9/41 و 4/0±6/3 عدد بود در حالیکه تفاوت معنیداری در تعداد شتههای مومیایی شده توسط زنبورهای تیمار شده با پیریمیکارب نسبت به شاهد دیده نشد.
کلیدواژه ها