اثرات زیرکشندگی ایمیداکلوپرید و پیریمیکارب روی فراسنجه‌های رشد جمعیت زنبور پارازیتوئید Aphidius matricariae Haliday (Hym.: Braconidae) در شرایط آزمایشگاهی
عنوان دوره: اولین کنگره بین المللی حشره شناسی ایران
نویسندگان
چکیده
اثرات زیرکشندگی ایمیداکلوپرید و پیریمیکارب روی فراسنجه‌های جدول زندگی زنبور پارازیتوئید Aphidius matricariae Haliday با استفاده از سم‌شناسی دموگرافیک و روش تماس با باقیمانده غلظت‌‌های 3/0 و 2/4 پی‌پی‌ام (LC25) در استوانه‌های شیشه‌ای به قطر 5/2 و ارتفاع 10 سانتی‌متر، مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش‌ها در اتاق رشد با دمای 1±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±65 درصد و دوره نوری 16:8 ساعت (تاریکی:روشنایی) انجام شد. برای هر تیمار، 25 جفت از زنبورهای زنده مانده از تیمار آفت‌کش، به‌طور تصادفی انتخاب و باروری آنها تا آخر عمر برای هر زنبور ثبت شد. تشکیل جدول زندگی و محاسبه فراسنجه‌های آن طبق روش کری انجام شد. برای محاسبه واریانس rm و دیگر فراسنجه‌های جدول زندگی از تکنیک جک‌نایف استفاده شد. در تیمار ایمیداکلوپرید، میانگین طول عمر، تعداد شته‌های مومیایی شده در کل دوره زندگی و پارامترهای جمعیتی حشرات کامل زنبور پارازیتوئید A. matricariae از قبیل rm، R0، Tc و λ به‌طور معنی‌داری نسبت به تیمارهای شاهد و پیریمیکارب کمتر بود. میزان نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm) و نرخ خالص تولید‌مثل (R0) در تیمارهای شاهد، ایمیداکلوپرید و پیریمیکارب به‌ترتیب 003/0±313/0، 004/0±251/0 و 01/0±302/0 بر روز و 64/2±69/55، 28/1±67/19 و 03/3±50/46 نتاج ماده به‌ازای هر ماده بود. میانگین نسبت جنسی نتاج حشراتی که در معرض ایمیداکلوپرید قرار گرفته بودند به سمت تولید نر بیشتر تمایل یافت. نتایج نشان داد که پیریمیکارب اثرات سوء کمتری روی فراسنجه‌های رشد جمعیت زنبور پارازیتوئید A. matricariae دارد.
کلیدواژه ها