تاثیر ارقام خیار روی برهمکنش‌های بین گونه‌ای Aphidoletes aphidimyza (Dip., Cecidomyiidae) وAphidius colemani (Hym., Braconidae)
عنوان دوره: اولین کنگره بین المللی حشره شناسی ایران
نویسندگان
چکیده
شکارگری درون رسته‌ای (IGP) یکی از برهمکنش‌های رایج در بین دشمنان طبیعی می‌باشد که ممکن است تحت تاثیر ارقام مختلف یک گیاه میزبان قرار گیرد. در این تحقیق تاثیر دو رقم خیار گلخانه‌ای (خسیب و کریم) در شکارگری درون رسته‌ای بین پشه‌ی Aphidoletes aphidimyza Rondani و زنبور پارازیتوئید Aphidius colemani Viereck مورد بررسی قرار گرفت. یک گیاه از هر رقم داخل یک قفس پلاستیکی شفاف به ابعاد 7 × 14 × 24 سانتی‌متر در اتاقک رشد در دمای 2 ± 25 درجه‌ی سلسیوس، رطوبت نسبی 5 ± 65 درصد و دوره‌ی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی قرار داده شد. این گیاهان در 10 تکرار با شته‌های مومیایی، پارازیته یا سالم (از هر کدام 30 عدد) شته‌ی جالیز،Aphis gossypii Glover و یا ترکیبی از شته‌های پارازیته و سالم (از هر کدام 30 عدد) آلوده شدند. سپس یک لارو پشه به مدت 24 ساعت داخل هر قفس رهاسازی گردید. نتایج نشان داد که شکارگری درون رسته‌ای بین A. aphidimyza و A. colemani نامتقارن بود. وقتی شکارگر با هر یک از شته‌های سالم یا پارازیته به تنهایی روی هر رقم مواجه شد در رقم خسیب تعداد 42/0 ± 2/8 شته‌ی سالم و در رقم کریم 42/0 ± 20/6 شته‌ی سالم کشته شدند که به طور معنی‌داری بیش‌تر از تعداد کشته شده از شته‌های پارازیته بود. در آزمون ترکیبی، در رقم خسیب اختلاف بین تعداد شته‌های سالم و پارازیته‌‌ی کشته شده توسط لارو پشه معنی‌دار نبود، اما در رقم کریم به طور معنی‌داری تعداد بیش‌تری از شته‌های سالم نسبت به پارازیته، کشته شد. شاخص ترجیح منلی برای شته‌های پارازیته در رقم خسیب 55/0 و در رقم کریم 42/0 بود. هیچ نوع علایمی از شکارگری روی شته‌های مومیایی شده مشاهده نشد.
کلیدواژه ها