مطالعه ساختار ژنتیکی زنجره خرما Ommatissus lybicus جمع آوری شده از ایران و کشورهای مهم خرماخیز با استفاده از نشانگرهای AFLP
عنوان دوره: اولین کنگره بین المللی حشره شناسی ایران
نویسندگان
چکیده
ساختار ژنتیکی جمعیت های یک حشره می تواند توسط جدایی جغرافیایی، موانع فیزیکی و اکولوژی تحت تاثیر قرار گیرد. زنجره خرما Ommatissus lybicus de Bergevin (Hemiptera: Tropiduchidae) یکی از آفات بسیار مهم خرما در خاورمیانه می باشد. به منظور مطالعه ساختار ژنتیکی زنجره خرما، 12 جمعیت زنجره خرما از کشورهای ایران، پاکستان، عمان و مصر جمع آوری شد. در این مطالعه از نشانگرهای AFLP برای بررسی ساختار ژنتیکی جمعیت های مورد تحقیق استفاده شد. مجموع 5 جفت آغازگر بکار رفته توانست 63 باند چند شکل تولید و به خوبی جمعیت های مورد تحقیق را از یکدیگر جدا نماید. نتایج تجزیه مولکولی نشان داد که 88/5 درصد از تنوع موجود، مربوط به تنوع درون جمعیتی و 12/94 باقیمانده مربوط به تنوع بین جمعیتی می باشد. براساس درخت فیلوژنی، جمعیت های مورد مطالعه در سه کلاد مجزا قرار گرفتند. جمعیت های ابوموسی، جیرفت و مصر در یک کلاد، جمعیت های بم و بوشهر در یک کلاد و سایر جمعیت های مورد مطالعه در یک کلاد مجزا قرار گرفتند. هیچ گونه همگرایی معنی داری بین فواصل ژنتیکی و فواصل جغرافیایی مشاهد نشد. براساس نتایج موجود می توان نتیجه گرفت که واگرایی جمعیت های زنجره خرما ناشی از فشارهای انتخابی در نتیجه محدودیت های اکولوژیکی و اقدامات کشاورزی و همچنین فواصل جغرافیایی به عنوان یک عامل محدود کننده مهاجرت و جریان ژنی می باشد. مجموع عوامل یاد شده منجر به عدم همگرایی بین فواصل ژنتیکی و فواصل جغرافیایی در زنجره خرما شده است.
کلیدواژه ها