عنوان دوره: اولین کنگره بین المللی حشره شناسی ایران

ملیحه خسروی

پشه گال‌زای برگ انبهProcontarinia matteiana Kieffer & Cecconi یکی از شایع ترین و مضرترین آفات درختان انبه در اغلب کشورهای جهان است. اولین گزارش وجود آفت در ایران سال 1358 است که از باغات انبه منطقه کهیر در بلوچستان جمع آوری و شناسایی شده است. پشه‌های گال‌زای انبه، تولید گال‌های زگیل مانند روی برگ درختان انبه نموده و باعث کاهش فتوسنتز، ریزش برگها و کاهش تولید محصول می‌شوند. در این پژوهش برای کنترل آفت به هنگام ظهور برگ‌های جوان انبه اثر دو حشره‌کش بیولوژیک آبامکتین(EC1.8%) و سیرومازین(WP75%) در مقایسه با سه حشره‌کش دیمتوات (EC40%)، مالاتیون (EC57% )، و استامی‌پراید (SP20%) هر کدام به تنهایی و همراه با روغن امولسیون شونده یک درصد بررسی شدند. این آزمایش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با یازده تیمار و چهار تکرار (بلوک) انجام شد. برای ارزیابی تاثیر هر کدام از تیمارها در کنترل آفت، تعداد گال‌های روی برگ یک روز قبل از سمپاشی، 5 و 14 روز پس از سمپاشی شمارش شدند. نتایج بررسی نشان داد، مالاتیون به تنهایی و همراه با روغن و سیرومازین همراه روغن به ترتیب با 76/93، 75/98 و 48/91 درصد تلفات در چهارده روز پس از سمپاشی موثرترین ترکیبات در کنترل آفت بودند. کاربرد روغن امولسیون شونده یک درصد بدون استفاده با حشره‌کش‌ها کمترین تاثیر را در کنترل آفت داشت. کاربرد حشره کش بیولوژیک سیرومازین به محض ظهور اولین علایم خسارت توصیه می شود. در این صورت یک بار سمپاشی می‌تواند برای کنترل آفت کافی باشد.

پشه گال زای برگ انبه؛ حشره کش بیولوژیک؛ روغن امولسیون شونده