عنوان دوره: اولین کنگره بین المللی حشره شناسی ایران

علی مهرور

آزمایشی به منظور بررسی میزان مقاومت نسبی لاروهای کرم غوزه‌ی پنبه، Helicoverpa armigera، نسبت به ویروس چندوجهی‌هسته‌ای (HearNPV)، همگام با افزایش سن لاروی و همچنین هنگام اختلاط ویروس با یک عامل تشدیدکننده‌ی فعالیت زیستی ویروس (تینوپال F-3543) به عمل آمد. برای این بررسی تعداد دو جدایه‌ی بومی از ویروسHearSNPV جمع‌آوری شده از استان آذربایجان‌شرقی طی سال 1389 (EAZ-I و EAZ-II) به همراه یک جدایه‌ی غیربومی به عنوان استاندارد (STD) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که همراه با افزایش سن لاروی میزان مقاومت لاروهای این آفت نسبت به جدایه‌های مختلف ویروس افزایش می‌یابد. در همه‌ی تیمارها با افزایش سن لاروی از میزان حساسیت لاروها به طور معنی‌داری کاسته ‌شد. کمترین مقدار LC50 (OB/ml102×82/1) مربوط به جدایه‌ی STD کاربردی علیه لاروهای سن دوم جوان این آفت در اختلاط با تینوپال به دست آمد و بیشترین مقدار LC50 (OB/ml106×43/1) مربوط به جدایه‌ی EAZ-II در کاربرد ویروس به تنهایی علیه لاروهای سن پنجم بود. کمترین مقادیر LC50 در هر دو حالت کاربرد ویروس به تنهایی و یا در اختلاط با تینوپال مربوط به جدایه‌ی غیربومی ویروس (STD) بوده و بیشترین مقدار این شاخص مربوط به جدایه‌ی بومی (EAZ-II) بود. همچنین در کلیه‌ی سنین لاروی مقادیر LC50 حاصل از اختلاط ویروس با تینوپال کمتر از کاربرد ویروس به تنهایی بود. میزان افزایش مقاومت لاروی در سن پنجم نسبت به سن دوم لاروی در صورت کاربرد ویروس به تنهایی و در اختلاط با تینوپال به ترتیب معادل 74/632 برابر و 78/143 برابر با جدایه‌ی EAZ-II به دست آمد.

مقاومت نسبی سنی؛ Helicoverpa armigera؛ باکولوویروس؛ مواد تشدیدکننده